Güzel insan, Kalemimde pencereler Duvarlarım mürekkep Nerdesin deme bana Sözün bittiği yer Traktörün peşinde römork Dumanın tozunu yutan işçi Kirpiksiz uyku poşeti Evimin önünde yağmur durağı Yürüyor minibüs Bir kere dokunsan ,eririm sanırdım Bakmayı unuttun bana işte bu çok dokundu Erimek ne kelime Donakaldım..
Güzel insan El değmemiş balta girmemiş yalnızlık mı olur Yalnızlık dediğin içine sinmeli insanın İçimde kalacağına söyleyeyim demiyorum Söyleyince dışıma çıkmış olmuyorsun Nasıl girdiysen kalbime Öylece duruyosun Mütemadiyen Seninle yaşıyorum Gün ışığı penceremden girmeden Yürüyüşe çıkıyorum hayalinle Bi evimiz olsun Ocağı tütsün yeter Bi arabamız olsun Tekeri dönsün yeter Ellerimde menekşe Başımda şapka Ayağımda terlik Kapında saatlerce Benim sana aşkım Kalifiye eleman Senin bana bakışın Vasıfsız eleman Ben çayı açık severim İçim yeterince demli Hayallerimi o denli anlatıyorum ki Millet balkonumda buğday tarlası var sanıyor