Sen rüyamda ben olan Mevlana, rüyamın içinde bana ulaşmaya çalışırsın ama bu uğraş boşuna ve bu hiçbir zaman gerçekleşmeyecek bir uğraştır. Ben ufuk çizgisiyim. Bana bir adım yaklaşırsan ben de bir adım uzaklaşırım. Sen benim aynadaki görüntümden başka bir şey değilsin. Sen dünya katında aynaya baktığında ne görüyorsan, ben de varoluşun aynasına baktığımda onu görüyorum. Senin aynadaki görüntün ne ise, sen de benim için osun. Senin aynadaki görüntün senin için ne kadar gerçekse, sen de benim için o kadar gerçeksin. Sen benim sonsuz suretlerimden birisin. Kendini gerçek sanma.
Sakın ola ki bir insanımı küçümseme, onu yanlış görme. Benim nezdimde en büyük günah: İnsan olan kulum hakkında vereceğin hükümdür. Biri hakkında hüküm vermek, birini yargılamak senin haddini aşar. Sakın ola ki çamura saplanmış bir kulumu küçük görme. O Mevlana’nın çamura düşmüş halidir. Mevlana o çamurun içinden çiçek açar.