Murat elindeki mektuba şaşkınlıkla baktı. ‘Neden, neden böyle bir şey yaptın, her şeyi yoluna koyabilirdik. Çok mutlu olabilirdik. Bunu bize neden yaptın?’ İlk şaşkınlığı üzerinden attıktan sora telefona sarıldı. Telefon kapalıydı. Hızla ofisten çıktı, Mary’nin evine gitti. Zili çaldı, çaldı ama kapıyı açan olmadı. Tekrar arabasına bindi. Başını direksiyonun üzerine yasladı, yoldan gelip geçenlerin kendisine bakmalarına aldırmadan bir süre öyle kaldı. Ardından Selin’i aradı. Telefon çalıyordu, kısa süre sonra açıldı.

“Efendim Muratçığım.”

“Selin, Mary nerede?”

“Gitti, bu sabah uçağa binmeden önce beni arayıp veda etti.