Hastaneye gelen insanların psikolojileri bellidir. Ama bu insanlar benim memleketimde öyle renkli ve çeşitli ki, işte o yüzden: anlatmazsam ölürüm.
Ülkemizdeki hemşirelik kavramı, umarım ulaşmaya çalıştığı haklı yerine en kısa zamanda gelir. Özgün bir meslek olarak saygınlığı daha da artar, hemşirelik yasaları da bunu destekler.
Dilerim; bizden sonraki nesiller benim yazdıklarıma gülüp 'yazık' desinler. Yeter ki, bizim çektiğimiz sıkıntıları çekmesinler. Bütün umudumuz bilinçli gençler yetiştirmek değil mi?