"Nerede bir insan sevgisi varsa orada iyileştirme sanatına duyulan bir sevgi de vardır" der Hipokrat. Herhalde hekimler için yeminden daha önemli olan insan sevgisidir. Hipokrat yaşasaydı " bırakın benim sözlerimi tekrarlamayı, bırakın yemin törenlerini, bırakın bu ritüelleri, insanları sevin" derdi. Her şey bir insanı sevmekle başlar.

Ünlü bir Çin vecizesi vardır; O ki bilmiyor ve de bilmediğini biliyor, çocuktur; onu eğitin. O ki bilmiyor, ama bilmediğini de bilmiyor, o cahildir, ondan uzak durun. O ki biliyor, ama bildiğini bilmiyor, belki uykudadır; onu usulca uyandırmaya çalışın. O ki biliyor ve bildiğini biliyor, bilge kişidir , onu izleyin. Bu sözlerin doğrultusunda düşünmeliyiz, davranmalıyız. Bu bağlamda, insanın kendisini tanıması konusunda tıp eğitimi sürecinde "iletişim, motivasyon, psikoloji, pedagoji, sanat, edebiyat, etik" ve benzeri birçok ders müfredata konulmalıdır. Asıl olan öğüt vermek değil, örnek olmaksa bunun yolu, işe eğitimden başlamaktır, geç kalmadan, ivedilikle...

Faik Çelik yazılarında sanat, edebiyat ve mitoloji üçgeninde gezisini sürdüren bir hekim, daha önce İlaç Kokulu Kitap'la başlayan bu serüven Yüksek Ateşli Kitap isimli yeni kitabıyla devam ediyor.