Hayatın harmanladığı ve ona bir şekil verdiği yaşamlardan birisi de bizim içindir. Acı ile sevincin, yaşlı ile gencin, iyi ile kötünün, yoksul ile varsılın, güzel ile çirkinin ve daha nicelerinin ortak noktası; hayat denilen aynı sahneyi paylaşmasıdır. Herkes kendi için bir hayal kursun demişler.

Ben de kurdum. Hepimizin içinde ve hepimizin yakınında olup da göremediğimiz, duyamadığımız öyle çok hayatlar var ki, farkında değiliz.

Onlar elimizi uzatmamızı, kulaklarımızı açmamızı, gözlerimizi onlara çevirmemizi bekliyorlar.

Tabii ki kendilerini korumak için ince bir tül ile örtünmüşlerdir. İşte ben, bu tül örtüye elimi uzatıp bakmayı hayal ettim. Sadece bir ucunu aralayabildim. Gördüklerimi duyduklarımı hayal teknemde yoğurup, yaprakların üzerine yaydım.

Herkes tarafından görünür ve bilinir olması için de yardımıma Cinius Yayınları el uzattı. Umarım okuyucuya da hoş gösterebilmişimdir.