Yüreğinin içine aktım
Bir iz için
Herkes değildin ki sen
Şimdi senden bana kalan
Kederli günlerde
İçimi silen
Baki bir karanlıktayım
Kendi yolumu adımlıyorum sadece
Kuytulara seriyorken gölgemi
Gizlenecek yer de yok
Kendimin ellerinden tutarken
Benim olan yalnızlığımı da
Sen aldın sonunda
Kayıp anlamlarla dolu
Verdiğin yükü
Taşıyamayacak kadar çıplak
Kenarları keskin bir yaşam
Akıyor yüreğime
Dayanılmaz
Aklımın orta yerine yapışıyor
Geçmiş anların sıcaklığı
Her seferinde dermanıma
Her seferinde dönüşüme
Sebep kıldığım yaram
Herkes değildin ki sen
Verseydin elini
Verseydin elimi
Elin elim olsa da
Verseydin elini