1974 YILINDA TEKİRDAĞ İLİNİN ÇORLU İLÇESİNDE yağmurlu bir gecede gözlerimden süzülen minik damlalarla, yeryüzüne düştüğümde yalnız olmadığımı anlamıştım bu amansız yolculukta… Önce ikimiz de birbirimizi tanımıyorduk… Bana sanki bir can da o vermişti… Ne şanslıyım, bir bedende iki can… Beni ölümsüzlüğünle hep yaşatacak… bir can.
Belki de ne şanssızım; o ölse, ben de öleceğim…
İşte böyle başladı ...bu doğumun yolculuğu. O geceden sonra anladık ki bu yağmurdan kaçış yok ve yaşamak şart —madem bu şans bize verildi. Ve artık iyice öğrendim, bu yolculuktan dönüş yok….