Nedim Öğretmen ayağa kalktı. Derin bir nefes aldıktan sonra odasına doğru yöneldi, biraz sonra elinde bir kutu ile geri geldi.
Polisiye filmlerdeki dedektifler gibi ciddiyetini koruyordu. Oysa içinde sekiz yaşındaki bir çocuğun ruh hali vardı. Hiçbir şeye aldırış etmeden oturdu, çayını karıştırdı. Daha sonra arkadaşlarının anlam veremediği, salonun duvarında asılı boş siyah çerçeveye baktı, gülümsedi.

Dudaklarından sadece iki kelime çıktı:

“HAYALLERİNDEN VAZGEÇME…”