Bu; “Sevda Tepesi”ne adını veren, “hazin bir aşk”ın romanı…
Süvari Teğmeni Vahit Bey’le, Amerikan Kız Koleji mezunu, Felemenk Bahrisefid Bankası’nda görev almış Belkıs Hanım’ın, sonu “acı”ya varan ve kesinlikle unutulmayan aşkı…
Onlara “Boğaziçi güzelleri” diyorlardı; onları bütün İstanbul, bütün Boğaz seviyordu… Ne var ki, ayırmak isteyenleri, çekemeyenleri de çoktu…
Birlikte Boğaz vapuruna girdikleri zaman. Bütün gözler, o pelerinli çok yakışıklı, Amerikalı artist Valentino’ya benzetilen ve Cumhuriyet’in ilk subaylarından Teğmen Vahit Bey’le; güzeller güzeli, esmer yeşil gözlü Belkıs Hanım’a çevriliyordu…
Mabeyinci Remzi Bey’in torunu, şehit kaymakam Safer Bey’in kızı Belkıs’la Milli Mücadele’de önemli görevler üstlenmiş ve İstiklal Madalyası’yla taltif edilmiş Emin Bey’in oğlu Vahit, birbirini çok sevdi; aşkları şarkılara şiirlere konu oldu…
Fakat, şimdiye kadar onların romanı yazılmadı…