Son vapur da gitti anne Geride boşlukta sallanan bir el Ve yükü ağır bir yürekle kalakaldım... Şimdi günler ağır Geceler uzun bir yol Ve hayatın olmazsa olmazı maskem Ve öncesi sonrası belirsiz roller Mecburi tebessümler Dilimde eski plaklardan kalma Göğsüme taş gibi oturan şarkılarla Damağımda tuzu kalmışken Erik bahçelerinin Yeniden koluna dolanıp yarınların Yol almalıyım Daha kaç düşten sonra yığılır Düşer kalırım umudun koynuna bilinmez Bir bilmece gibi hayat Sorunlar belli Sorular ağır Her gün el sallamakla kalır mı insan Bitmez yolculuklara?.. Tek perdelik bu oyunun Sahnesi çok ağır anne Roller bitince; Bir daha açılmazmış Ne ağır rol bu, Ne ağır şey yaşamak anne..
Cağaloğlu: (212) 528 3314 | Kadıköy: (216) 550 5078 | Ankara: (312) 439 7487 | 
Kitap Kulübü
