Anne sabah evin işlerini yaparken herkes gibi o da deprem haberlerini dinliyor, bir taraftan da hemşire kızını işe gitmesi için ağır olan uykusundan uyandırmaya çalışıyor.
“Hadi kızım, uyan. Saat sekiz, geç kalacaksın…”
Aradan fırsat bulup televizyonun başına geçer, pürdikkat haberleri dinler. Haberler üzücü, korkunç, görüntüler kan donduruyor. Bir ara çay suyuna bakar. kaynadığını görünce çabucak demini koyup yine kızına seslenir.
“Hadi kızım, uyan artık. Geç kalacaksın.” deyip yine televizyonun yanına gider. Bu kez duyduklarına inanamaz,
“Evet, Sayın Seyirciler, bizlere yeni ulaşan bir haberi sizlere ileteyim. AKUT ekibinin bulunduğu bölgede yarım saat içinde enkaz altından 6 kişi canlı olarak çıkarıldı, Sevgili Seyirciler. Çok sevinçliyiz, böyle güzel haberleri ilerleyen dakikalarda, saatlerde de duymak istiyoruz.”
Bu arada saatin 8.45 olduğunu görünce bir türlü uyandıramadığı kızının odasına gider, daha bir yüksek sesle bağırır:
“Kızım kalksana. Geç kaldın. Hadi. Adamlar enkazın altından yarım saatte 6 kişiyi canlı çıkardı, ben seni yorganın altından bir saattir çıkaramadım.”