Hak ve adalete dayanmayan hukuk hiçbir işe yaramaz. Hukukun hak ve adaletten sapması, ne devlete fayda sağlar ne de topluma. Bu çelişkiden tek faydalanacak olanlar, devlet ve toplum arasındaki bir grup mutlu azınlıktır. Hak ve adaletten uzak olarak hazırlanmış hukuk normlarını, ne devlet ne de toplum içselleştiremez. Benimsenmemiş hukuk normları, devletin ve toplumun hem kendi kendilerini hem de birbirlerini kandırmaları anlamına gelir ki, ülke bu durumdan çok büyük zarar görür.
Hukuku talep edenlerin, hukuku yapanların, hukuku uygulayanların ve hukukla yargılayanların tamamı, hak ve adalet esasında buluşmuyorsa, gerçek manada bir hukuk tecelli etmiyor demektir. Hak ve adalet, herkesin arzusu ve ortak amacı olmadıktan sonra, yarım yamalak bir hakkaniyet düşüncesi ve eksik gedik bir adalet duygusu ile hukuk sistemi kurulamaz. İnsanların, hukuka sahip çıkması ve yine hukuka saygı duyması; hukukun hak ve adaletli olması ile mümkündür.