Ararat'?n eteklerinden uzan?r, Midyat ovas?na do?ru lavanta kokulu hasretim. Özlem sevda derin duygular getirir bana benli?imi ararken. Tarih sayfalar?nda tanr?lar?n ?zd?rab?yla atar?m kendimi zigüratlardan neoloti?in yarat?c?s? kad?n?n kollar?na. Komünal ya?am özlemi ile aray??a girerken, ac?r?m insanl??a, girdikleri amans?z kavgalardan, kaoslardan dolay?. Ya?am arzusu kalmam??; her taraf y?k?nt? harabe... Bulabilecek miyim acaba Neoloti?in do?al toplumu ve komünal ya?am?? Dirilt - meliyiz, ayakland?rmal?y?z, içimizde kalan azbir vicdan?. Sunmal?y?z gelece?imize, yar?nlar?m?za, özgür ya?am olarak. Yok etti?imizi yeniden yaratarak. ?hanet olmamal? özgür yar?nlar? yaratmak isteyen o yüce insanlara. Öncülük ettiler, bedel ödediler ama canlar?yla unutulmad?lar. Gerçek ya?am? arayanlar taraf?ndan asla da unutturulmayacaklard?r. Yüre?im sensiz, hayallerim seninle güzel. Hayallerimde ya?amasan sensiz olan yüre?im solmaya yüz tutar, dayanamaz ac?na. Senin hayalin ???k tuttu gelece?ime ve yüre?ime. Bir umut gözlerim, yolunu Midyat'a do?ru bakarak ve hayk?r?r?m gel diye, gör diye, söndür diye bu ate?i Hicran...