|
İnsan için var olmuş ve insanın bir araya gelerek var ettiği etkileşimler sonucu ortaya çıkan; kitle, sonsuzluk, kötülük, ölüm, aşk, umut sözcüklerinin kendi içlerinde barındırdıkları anlam, imge, gerçek boyutlarında şiirsel söylemleri bizi çağırmaktadır. Tansık ya da olgu zıtlığı; kimi zaman çözümlemesi zor bir karmaşa iken, bazen yer değiştiren kavramlar gibidir. (…) “Kötülüğün aynası kimde? Ona bakıp da kötüyü gören var mı? Hiçbir kimse yok ki, kötülüğü kendinde bulsun.
|