Sana doğruydu yolculuğum, zamanın unutulmuş boşluğu akreple yelkovanın arasında. Sana doğruydu bütün ayrılıklarım, bütün yalnızlıklarım, bütün pişmanlıklarım. Aşkın hakkıydı benden aldıkları, aşka olan borcumun tahsiliydi acılarım. Aşk hakkındaydı bütün yazdıklarım, ona dair ve ona ait. Aşk hakkında hiçbir şeydi yazabildiğim, anlatabildiğim, varabildiğim. Yokluğunun tarifsizliğine düşen şiirlerim ve yalnızlığa düşen avuçlarımdı senin için. Adın yoktu benim için, saçların, gözlerin ve sana ait her şeyine yabancıydı sözlerim. Biliyorum gitmediğini, bana ait şehrin duraklarında, sahillerinde, yamaçlarında bekliyorsun beni.