1992 yılının soğuk Şubat akşamı, cebindeki kurdeleli anahtarıyla Eldar Ketik ormanında yürürken kafasında sadece bir şey vardı…
Kafka, Hocalı şehrindeki o küçük odada neyini unutmuştu?

Ermeniler çocukları çok seviyor. Onun için belki de Nigar’ın küçük yavrusunu ikiye ayıran Karo şimdi mutludur.

‘Kırmızı Başlıklı Kız’ Maral’ın en iyi arkadaşıydı. Benim arkadaşımsa Âlice. ‘Mucizeler Diyarından.’ Onunla iyi anlaşıyorduk. Sadece cebimdeki kurdeleli anahtar sihrini kaybetmişti… Yoksa gidip Karo adlı Ermeni’ye söyleyebilirdim, küçük odadaki gizli hazineyi çalmak için kapıyı kırmasın…

O, gizli hazineyi buldular mı? Yoksa hala orada, küçük odada benim yolumu mu bekliyor?

Bu satırları okuyan ‘EY OKUYUCU’ sen Ermenilerden duydun mu? O, küçük odayı, benim gizli hazinemi bulmuşlar mı?