“Niye yaşıyoruz?” sorusunun kısa cevabı: “Alan el değil veren el olabilmek için.”

“Ben artık almaktan utanıyorum,” diyenlere açılan bir tezgah bu dünya.

Bütün serüven, özgürce kaderimizi elimize alıp, basamakları çıkıp, hak ederek (özümüzde var olan almaktan utanmayı aşma adına) bir yerlere gelebilmemiz içindi. Bağ kurmak ve ihsan etmek bu yoldaki tek ara, çengeller de bu yoldaki tek yakıtımız.

Bence insanın anlamada en zorlandığı iki konu; ihsan etmek (karşılıksız vermek) ve zamanın olmadığı bir boyut kavramıdır.
Farkındalıklı yaşam ise bize, “Niye yaşıyoruz?” sorusunun en kısa cevabını verecektir.