"En eğlenceli işi gelen müşterilere çeşitli isimler takmak ve onların hayatları hakkında düşünmekti. Eğlenecek başka şey de yoktu zaten. Bu alışkanlığı kafe dışına da taşımıştı. Herkese birtakım isimler veriyordu. Nesrin, isimler verdiği bu insanları tanıdığını düşünüyordu. İnsanları tanımanın çok kolay olduğuna inanıyordu. Zaten insanlar üç aşağı beş yukarı aynıydılar."