Söz vermiştim; Kalbime…
Ağaçta ki son yaprak düşmeden, kökü toprakta çürümeden, bir enkaz olup sevdamın üzerine yığılmayacaktım…

Ey benim; bütün diyarlara bedel sevdiğim
Gecemi gülüşüyle aydınlatan, yarim
Misk-i Amber kokulu düşlerimdesin
Canda değil, özde güzelsin
Sözde değil, gönlümde güzelsin
Gönül sayfama yazılan hasretim
Benim olmayan Rüyam
Sevgisinde nazlananım, hazanım
Aşk-ı Ruhumda niyazlananım
İsmini anarken bile içimi sızlatanım
Yıllar sonra anladım
Ulaşamadığım yaşayamadığım sen
Oysa ne çok seven ben,
Artık sen değildin, bende ki sen
“Karanlık bir tutkuydu”başıma gelen…