“Ay ışığını eğirttim yün gibi.

Doladım ellerime yapışmış iki kalemin ucuna.

Annem başladı eskilerden bir masal anlatmaya.

Ve ilk ilmiği geçirdim düşlerimin boğazına.

Tek yüzlü mülteci umudumla yazı tura,

kadere tekmik atma oyunu oynamaya başladım.

Hız yarışları düzenledim kafamdaki

varoş sokaklarımda.müjdeler olsun ki

Bir hüzünden bir hüzne ışık hızında varabiliyorum artık...”