Boyaları yüzüme çaldım. Kendimi kandırıp diyardan diyara kendi kahramanlarımda yaşadım. Kendimi onlarla sevip onlarla kucakladım. Ben kimdim? Lena ile Çınar’dan olma Fatma’nın kızı… Şöyle bir kendim oldum… Cesaretimi topladım… Evlat iken anne oldum… Geride bıraktığım, anlatabilecek bir hikâye yazdım. Oyun oynadım ve oynarken yazdım. Gecikmedim. Yazdım. Ona kendi renklerimde bir aşk, ona kendi sancılarımda bir doğum, kendi oyunlarımda bir çocukluk, ona kendi gecelerimde geceler yarattım. Ona kendim gibi evlat nasıl yetiştirilir anlattım. Ona kendi acılarımda ölümler tattırdım. Yarattığım kahramanlarımla ailemi tanıttım. Senin için Çınar Anılarıma can vermek için… Unutulmasınlar diye… Sizlere saygıyla hediye ettim. Sevgimizle büyümüş asmadaki üzümler gibi… Tıpkı asmada sallanan boş salıncağımız gibi…