Çocukluğumun İstanbulluları, yaz güneşini tenlerinde hissettiklerinde şehrin yazlık olarak düşünülen semtlerine göçerlerdi. Evleri olanlar evlerini açarlar, temizlerler, havalandırırlar; bizim gibi evi olmayanlar da kiralayacak yer bakarlardı. Babamın bir Boğaz hayranı olması, yazlarımızı iki yakanın pek çok köyünde geçirmemizi sağladı. Eşimle Kanlıca’da tanıştım ve orası benim yaşantımda hep ayrı bir yere sahip oldu. Hiç kopamadım, bazılarını kaybettiğim çok değerli dostlarımı orada tanıdım. Kanlıca’yı, on sekiz yıl yazlı kışlı yaşadığım İstinye’den bile çok sevdim.