İnsanın doğayla, insanla, kendisiyle çelişkisi,
hüzünlere bürünmüş anılarla bugün arasında
bilinçlendirici, şaşırtıcı mantık sıçramalarında
felsefe ve şiirin yakın duruşu.
İçsel sorgulamalar içinde özgün, yalın ve vurgulu bir şiir dili."

Enginde görünen kara bulutlar

Damarda yorgun dolaşan kanım

Ne git diyebiliyorum eskiyen düşlere

Ne de gidebiliyorum temelli denize

Dalıp, dalıp mavi derinliklere

Kendisiyle konuşan bir mecnun gibi

Denizle kıyı arasında kalan şaşkın
Havada dönüp duran bir martı… bir ben

Ve… bir de İstanbul’un pusuna karışan
Yalnızlık hüzünleri