“Hani bir mahkum hapisaneden kaçmak için elindeki çatalla umudunu kazar ya... Bazen de çatal olmaz, elleriyle kanata kanata kazıya devam eder. Cehennemden çıkış, acı verici, uzun süren bir uğraşın sonunda saklıdır.
Yıllar sürer bu çaba. Eğer daha 100 yıl yaşayacaksa ve bu kazı 99 yıl 364 gün sürecekse, sırf o son gününü dışarıda geçirmek için kazar. Sadece o son gün için...
Yıllar sabırla gelir geçer ve nihayetinde kaçış gecesidir... Kaçış için kafasını uzatır düşlerle dolu çukura ve aniden omzuna uzanan bir el...
Ona geri dönmesini, bu işten vazgeçmeni emreder


Elinizde tutttuğunuz roman o mahkum gibi hayat merdivenlerini adım adım, inançla tırmanaların, ardından da asansör hızıyla düşüşlerini anlatıyor.