Birbirlerini tanrısal bir aşkla seven, birbirlerine sonsuz aşk, sevgi, şefkat ve merhamet sunan, birbirlerine, “Ben, sen yaratılmış olduğun için yaratıldım.. Eğer sen yaratılmamış olsaydın ben asla yaratılmazdım.. Ben seni sevmezsem ölü bile sayılmam.. Ben seni sevmezsem ancak yok sayılırım, hiç yaratılmamış sayılırım.. Benim ruhum yalnız seni sevdi..” diyen Selin’le Selim’in yürek burkan, hüzün dolu, imkansız aşklarına ağlayacak, asırlardır kan ağlayan, gözyaşları hiç dinmeyen hüzünlü Türkiye’nin ve bu hüzünlü coğrafyanın hüzünlü insanlarından yükselen, “Bu dünyada cennetsel bir yaşam sürmek bizim de hakkımız.. Biz de cennetsel bir yaşam istiyoruz.. Sürüngen yaratıklar gibi yerlerde sürünmek, ezilmek, itilip kakılmak, aşağılanmak, sömürülmek, birbirimizi boğazlamak ve öldürülmek istemiyoruz.. Yeter artık yeter..” çığlıkları karşısında kanınız çekilecek, ruhunuz üşüyecek, içiniz acıyacak, canınız yanacak, iliklerinize kadar hüzünleneceksiniz…